روشها و موارد مهم در ارزشیابی مقطع ابتدایی
روشهای آموزش سنتی مبتنی بر این تفکر بود که یادگیری اساسا عبارت از کسب دانش و مهارتهاست و ارزشیابی عمدتا آزمونهای نوشتاری (کتبی) محدود می شد.روشهای جدید آموزش و پرورش در پرتو تازه های روانشناسی و پرورشی، که بر اصلاح و بهبود رفتار،مداومت در رشد،یادگیری متنوع و متعدد،و آگاهی تاکید می کند. در هماهنگی با این مفهوم روشهای جدید آموزش و پرورش و یادگیری،ارزشیابی نه تنها یادگیری های موضوع های درسی را مورد توجه می دهد،بلکه بر ارزشیابی نگرشها،علاقه ها، عادات کاری، رشد جسمانی،سازگاری فردی – اجتماعی نیز تاکید می کند.هم چنین،با توجه به اینکه نوع مدارس ابتدایی مورد تقاضای جامعه شامل شناسایی بهتر طبیعت یاد گیرندگان و فرایند یادگیری،و شناسایی ارتباط تنگاتنگ آموزش و پرورش با تقاضا و نیازمندیهای زندگی در جامعه امروزی، و توسعه روشهای آموزش بر اساس هدفهای کلی است و هدفهای کلی مدارس ابتدایی،در هزاره سوم می تواند شامل تسلط بر فرایندهای اساسی تربیت شهروندان جهانی،شکوفایی توانایی های بالقوه خلاقیت کودکان،پرورش جسم و بهداشت روانی است،معلمان و مدیران دوره ابتدایی که به طور مناسبی برای مشارکت در توسعه این برنامه مدارس ابتدایی تربیت شده باشند به درک کامل اصول روشهای ارزشیابی از پیشرفت دانش آموزان نیاز دارند.
موارد مهم در ارزشیابی مقطع ابتدایی
1- ارزشیابی پیشرفت دانش آموز بخش جدایی ناپذیر مسئله بهسازی برنامه درسی مدارس ابتدایی است.
2- وظیفه ارزشیابی انتخاب یا حذف فعالیتها نیست بلکه تعیین نوع تجارب آموزشی است که نیازهای کودکان را تا مین خواهد کرد.
3- ارزشیابی شامل گرد آوری اطلاعات شواهد جامع درباره توانایی ها، موقعیت و پایگاه کودکان و مسائل آنان با وسائل و ابزارها،با روشهای رسمی و غیر رسمی،سازمان دادن و تفسیر شواهد و اطلاعات گردآوری شده به صورت توصیفی جامع از کودک درباره زمینه و پیشینه تجربه آموزشی اوست (تعریف ارزشیابی).
4- یک برنامه ارزشیابی مناسب از پیشرفت دانش آموز باید:
الف) ارتباط نزدیکی با هدفهای پذیرفته شده و مصوب داشته باشد.
ب) جامع و ناظر بر همه جنبه های آموزشی و رشد کودک باشد.
ج) مداوم و مستمر باشد.
د) به صورت همکاری و مشارکت معلمان، والدین،و خود کودک باشد.
ه) نتایج ارزشیابی برای اصلاح و بهسازی مداوم و مستمر برنامه درسی مورد استفاده قرار گیرد.
5- عوامل اصلی رشد و توسعه کودک که باید ارزشیابی شوند شامل:
الف) توانایی های دهنی و علمی کودک
ب) پیشرفت در حوزه های متعدد برنامه درسی
ج) سازگاری فردی اجتماعی
د) وضعیت و موقعیت جسمانی کودک
و) توسعه نگرشها
ز) توسعه مهارتهای انجام دادن کارهای مدرسه
ح) توسعه ابراز- وجود آفرینشی
ط) توسعه تفکر انتقادی
ی) سرانجام پیشینه (پس زمینه) خانه و اجتماع محلی کودکان است.
6 –گزارشهای تشخیصی واقعی به اولیای کودکان درباره پیشرفت کودک در مدرسه پایه و اساسی برای برقراری تفاهم متقابل، و رفتارهای خوب و پسندیده، همکاری بین معلمان و والدین است که امکان بهسازی محیط آموزشی و برنامه درسی کودک را فراهم می آورد.
منابع و مآخذ
1- تقی پور ظهیر،علی،1387،برنامه ریزی درسی برای مدارس ابتدایی در هزاره سوم،تهران:آگه
2- صافی،احمد، 1380، آموزش و پرورش سه گانه،تهران،سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاه ها (سمت)
3- شعبانی،حسن،1371،مهارتهای آموزشی و پرورشی،تهران،سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاهها (سمت)
4- صافی،احمد،1383،سازمان و قوانین آموزش و پرورش،تهران،سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاهها (سمت)
5- ملکی،حسن،1380،برنامه ریزی درسی،مشهد،پیام اندیشه
- لینک منبع
تاریخ: دوشنبه , 19 اسفند 1398 (00:44)
- گزارش تخلف مطلب